Weer thuis

En daar zit ik dan weer: op de bank in Zeewolde. Mmm... :P

Het eerste gedeelte van de reis ging wel goed: het inchecken op Hato, de vlucht naar Miami, en toen door naar Londen.
Ik was net een drie kwartier in slaap toen we turbulentie kregen en ik dus letterlijk weer wakker geschud werd. Het viel eerst wel mee, maar het werd steeds erger. De cabin crew heeft bijna een half uur op z'n stoel moeten zitten, en af en toe moest je de armleuning vasthouden om niet uit je stoel te vallen. Einde slapen dus.
Toen we Londen naderden meldde de captain dat het erg mistig was daar, en we waarschijnlijk wat vertraging zouden oplopen. Die vertraging werd anderhalf uur, want toen we geland waren was er geen gate vrij omdat er niet opgestegen kon worden. Toen ik eindelijk uit het vliegtuig was had ik nog 20 minuten om over te stappen, dus ik was in gedachten al een sms aan mijn familie aan het opstellen ('ik miste het vliegtuig omdat het zo mistte' ) :P. Toen ik bij de controle kwam zei de vrouw: 'You might still make it, everything is delayed because of the fog. Take the Fast Track-lanes and go to gate A23. Run!!'
Maar ja, rennen zat er niet meer zo in, ik was moe :P. Dus ik stevig doorgelopen naar de gate. Daar zaten nog mensen, dus informeerde ik eens bij de balie. De vlucht naar Amsterdam bleek inderdaad ook vertraagd. Daar was ik dus wel blij mee! :)
Uiteindelijk landden we een uur later op Schiphol dan gepland, dus dat viel nog wel mee. Toen weer op zoek naar koffers. Uiteindelijk had ik er één. Dat was er dus één te weinig. Mijn ouders hadden mijn snare drum al meegenomen, zodat we dit soort situaties zouden kunnen vermijden...
Weer naar een balie, weer papieren invullen, weer beschrijvingen geven. Kwam me bekend voor. 'Uw koffer staat nog in Londen, hij komt met de volgende vlucht om 17.00 uur.'
No kidding. Eerst maar naar buiten, waar heit en mem, Margreet en Annelies met Daniël op me stonden te wachten. Een fijn weerzien! Margreet had een mooi spandoek gemaakt, en ik kreeg van mem een bos tulpen en van Daniël een echte Cars-ballon! :D
Aangezien het toen al bijna vier uur was zijn we eerst wat gaan drinken, en besloten we dat we nog wel even op de volgende vlucht konden wachten voor de koffer. Maar die vlucht stond al gauw op 17.30 uur. Laten we dan eerst maar ergens wat gaan eten. Onderweg naar het restaurant kwamen we weer langs een infobord. 'Nu staat ie al op 18.00 uur.' Vergeet het maar, we gaan naar huis.
's Avonds aan tafel ging mijn telefoon: 'U spreekt met die en die op Schiphol. We hebben uw koffer, kunnen we die morgen brengen?' Zeker.
En toen ik vanmorgen (of ik geloof dat het al middag was :) ) beneden kwam stond ie in de kamer.

Weer thuis.



Dit is het einde van mijn belevenissen naar, op en terug van Curaçao!
Via Facebook kunnen jullie op de hoogte blijven van de laatste ontwikkelingen, en als / zodra er weer een reis gepland staat komt het weer op mijn weblog: tessahoutman, waar ben jij nu? :)