Masha danki, mi dushi Kòrsou!

De slotwoorden van koningin Beatrix, als afsluiting van de avond op het Brionplein in Otrobanda.
Na een hoop 'weet ik nog niet' en 'wat doen de anderen' en 'moet dat echt' togen we gisteravond toch met z'n allen naar de stad. Ter gelegenheid van het bezoek van de koningin, prins Willem-Alexander en prinses Maxima werd daar een avond georganiseerd met veel muziek en dans en andere Curaçaose kunst en cultuur. We stonden aan het begin van de 'route', vlak bij waar de bus aankwam. Verschil met 5 jaar geleden in Zeewolde: geen hagelstenen en geen kou :).
Er stonden wel wat mensen voor mij, maar die waren niet zo hoog :) en dus had ik een prima zicht. De foto's zijn helaas niet zo scherp geworden, maar ik heb alles heel goed kunnen zien, erg leuk.
We stonden te ver van het terrein om de voorstellingen zelf te kunnen zien, maar we hebben het grootste deel wel kunnen volgen via een groot scherm. En toen de koningin Curaçao in het Papiamentu bedankte werd er gejuicht en luid geapplaudiseerd! Een leuke afsluiting van een mooi evenement.
Wat het bezoek in politiek opzicht betekend heeft weet ik niet. Kan me ook eigenlijk niet zoveel schelen.

Iets heel anders.
Afgelopen maandagavond hebben de directeur van Hebron en zijn vrouw aangekondigd dat ze ermee stoppen. Ze zien geen toekomst in de stichting zoals die er nu voorstaat, met een bestuur dat niet communiceert, soms stomweg niet reageert, en geen besluiten neemt over voorstellen en plannen die gepresenteerd worden. 'Zo kunnen wij niet werken'. Nee, inderdaad. Het komt ook niet echt als een verrassing. Ze gaan hun werk nu afronden en overdragen (aan wie?) en hopen net voor kerst terug te gaan naar Nederland.
Gelukkig was ik toch al niet van plan om te wachten op het werk dat nog zou komen...

Helaas lukt het verder ook nog niet erg met het vinden van een nuttige bezigheid. Mailen, bellen, weer mailen, langsgaan, en dan uiteindelijk nog niks weten. Zeer frustrerend.